AGH GÜNLÜKLERİ #1 | Havaalanı, Kişinev, İlk İzlenimlerim, MilleniuM...

Merhaba 😊

Bugün  Moldova’daki 6. günüm ve ben de artık “AGH Günlükleri” yazımın ilkini paylaşmaya karar verdim.

Bu ilk yazı olduğu için sizlere başvuru sürecimi, Moldova’yı nasıl ve neden seçtiğimi, nasıl geldiğimi, ilk izlenimlerimi ve burada ne yaptığımı anlatacağım.

Hadi o zaman başlayalım;

7 Haziran Perşembe gecesinde Mersin’de ailemle vedalaştım, Havaş’a bindim; bir orta bir küçük boy valizim, sırt çantam ve bilgisayarımla beraber yalnız başıma Adana Havalimanına geldim. (kader 😅)

Check indi, bagaj teslimiydi derken uçak saatim geldi. Saat 23.50’de Adana’dan İstanbul Atatürk Havalimanına geldim ve yolculuk psikolojisi aslında benim için orada başladı 😊

Çünkü İstanbul’a indiğimde saat gece 1.25 civarıydı ve Moldova uçağım sabah saat 7’deydi. Bu yüzden havaalanında birkaç saat kitap okuyarak, duty freeye bakarak, bu yazının giriş kısmını planlayarak vs. oyalandım.

Derken saatler geçti ve sabah saat 7 gibi kendimi Kişinev uçağından dışarıyı seyrederken buldum. Moldova zaten İstanbul’a yaklaşık 1.5 saat uzaklıkta bir ülke, bu yüzden İstanbul- Kişinev yolculuğum Adana- İstanbul yolculuğumdan kısa sürdü. 😊

Peki Moldova’ya inince ne oldu?

Buna geçmeden önce çok kısaca AGH/EVS (buraya geldiğim gönüllülük programı) ve benim başvuru sürecime değineceğim, sonrasında da kaldığımız yerden devam edeceğiz.

Önceki yazımda da biraz bahsetmiştim aslında, AGH (Avrupa Gönüllü Hizmeti) Avrupa ülkelerinin vatandaşı olan 18-30 yaş arasındaki gençlerin diğer Avrupa ülkelerinde 2 ay ile 12 ay arasında gönüllülük yapmalarını sağlayan bir program. Programa başvuru için çok önemli birkaç şey var, bunlar; İngilizce CV, Motivasyon Mektubu, Gönderici Kuruluş, Ev Sahibi Kuruluş.  ( Hepsiyle ilgili detaylı bilgi alabileceğiniz linkleri aşağıya ekleyeceğim lütfen başvuru yapmayı düşünüyorsanız linkleri detaylıca inceleyin, tüm sorularınıza yanıt bulacağınıza eminim, ayrıca özellikle *CV ya da Motivasyon Mektubu nasıl yazılır* konularında detaylı yazılar paylaşmamı isterseniz yorumlarda mutlaka yazınn😊💕)

Peki neden Moldova’yı tercih ettim?

Ben EVS yapmayı yaz dönemimi verimli geçirebileceğim ve bana pek çok konuda deneyim kazandırabilecek bir aktivite olduğunu düşündüğüm için çok istiyordum. Ancak okulum devam ettiği için ve dondurmayı da düşünmediğim için yaz aylarında bir projeye katılmam gerektiğini biliyordum ve ne yazık ki EVS’te uzun dönem ve kışa denk gelen proje ilanları %95’ken yaza denk gelen güzel proje bulma ihtimaliniz %5 civarı (oranları uyduruyorum tabi ki şu anda, belki vardır da bana denk gelmemiştir.)

Aslında bu projenin başvurusunu yapmış olamama rağmen gönderici kuruluşum beni Romanya’daki bir projeye yönlendirmişti.

Daha sonra o proje ile ilgili bazı aksaklıklar çıktı ve tekrardan Moldova için görüşmeye devam ettik ve kabul alınca da eşyalarımı toparlayıp geldim, işte bugün de buradaki 6. tam günüm.

Peki o zaman, en son nerede kalmıştık, havalimanı! Hadi havalimanından devam edelim;

Moldova’ya sabah saat 9.30 gibi indim, pasaporttan diğer herkesin geçtiği gibi ben de çok hızlı geçtim, biliyorsunuzdur ki aslında Moldova’ya girmek için pasaporta bile gerek yok, çipli kimliğinizle direkt geçebiliyorsunuz, doğru düzgün soru bile sormuyorlar, bende de aynen öyle oldu.

Pasaporttan sonra valizimi aldım ve havaalanının önünde beni bekleyen MilleniuM ( gönüllü olarak çalıştığım organizasyonun ismi) çalışanı Alexandra’nın yanına gittim, daha sonra onunla beraber kalacağım eve geldik.

1 günlük uykusuzluk ve stresin ardına ölü hissettiğim anlardı,beni anlayın :))

Bu evde şu anda 3 Türk gönüllü ile beraber kalıyorum. Hepimizin kendine ait odası ve mutfak, banyo gibi ortak kullanım alanları var.
Evde kalma konusuna gelecek olursak da şöyle söyleyebilirim ki yaklaşık 2 senedir yurtta kalıyor olmanın zorluklarını göz önünde bulundurunca evde kalmak çok güzel bir şey, hele ki insanın kendine ait odası olunca. Ancak tabi ki de 3 tane hiç tanımadığım insanla yaşıyor olmanın herkesin kişiliği, beklentileri de göz önünde bulundurulunca zor yanları da var. İlla ki ev işleri, yemek gibi konularda anlaşmazlık yaşanabiliyor ama 2 ay boyunca katlanamayacağımı düşünmüyorum, sonuçta ben 2 senedir 1000 tane kızla aynı yurtta kalan bir insanım değil mi?:)))

Evet, peki Moldova’ya geldim, ne oldu? Beklediğim gibi bir ülke mi? Ucuz mu Pahalı mı? İnsanları, sokakları, şehirleri nasıl?..

Şimdi hepsini 6 günlük minik deneyimime dayanarak yanıtlayacağım, zaten bu seriyi devam ettirmeyi düşündüğüm için sizler de günbegün fikirlerimdeki değişimi, edindiğim tecrübeleri buradan ve Instagram’dan göreceksiniz.

Moldova nasıl bir ülke sorusunu cevaplamak biraz zor açıkçası. Çünkü size şöyle söyleyebilirim ki –ilk izlenimlerime ve duyduklarıma göre- burası asgari ücreti, kiraları, yaşamı pahalı olan ve özellikle de Kişinev’in dışındaki şehirlerinde imkanları çok kısıtlı ve pek de konforlu olmayan bir olan bir ülke.

Ama bana ilginç gelen nokta şu ki, insanları – özellikle de kadınları- tüm bu şartlara göre en ücra yerleşim yerlerinde bile aşırı bakımlı ve modern zihniyete sahip gibi görünen insanlar.(Modern zihniyetten kastım şu ki kimse kimsenin hayatına karışmıyor, insanları son derece kibar ve kendi halinde...)

Ülkede İngilizce konuşabilen kişi sayısı çok az, sokaklarda birileri ile İngilizce anlaşabilmek imkansız gibi bir şey. (Mesela ben ilk gün bir büfede su almak istediğimi bile çok zor anlatmıştım.) Ama gençleri özellikle de lise ve üniversite çağındakiler az çok İngilizce’ye hakim ve eğer birilerine acil İngilizce bir şeyler sormanız gerekiyorsa biraz daha genç olan kişilere yönelmenizi öneririm.

Kişinev’den bahsedecek olursam;

Burası çok küçük bir ülke olduğu için başkenti de aynı şekilde küçük ve sakin bir yer. Şehirde neredeyse hiç turist yok diyebilirim. Zaten genelde hepsi sarışın olduğu için yabancılar hemen kendini belli ediyor.:)))

 Birkaç gün önce instagram postlarımdan burada olduğumu gören ve 4 yıldır burada okuyan birisi, birisi diyorum çünkü öncesinde takipçim değilmiş, çok tesadüfi olmuş yani :)) - Özgür - bana ulaştı ve şehirle ilgili yardımcı olabileceğini söyledi, onunla görüştüğümüzde burada paralı şekilde üniversite okumanın çok kolay olduğunu, yeterli paranız olduğu takdirde kolaylıkla üniversitelerde istediğiniz bölümde okuyabileceğinizi söyledi. Hatta sırf  bu yüzden Amerika’dan, Avrupa'dan,Orta Doğu ülkelerinden,Türkiye’den buraya üniversite okumak için çok sayıda kişi geliyormuş. Ancak diplomanın Türkiye’de de geçerli olabilmesi için birtakım sınavlara girmek ve bazı şartları yerine getirmek gerektiğini söyledi, eğer böyle bir düşüncesi olan varsa araştırmayı iyi yapmasını öneririm yani.

Tüm bunların dışında size 4 gün önce ziyaret ettiğimiz ve Moldova’nın içindeki özerk bir bölge olan Transdinyester/Transnistria’dan bahsetmek istiyorum.

Burası Moldova sınırları içinde olan ancak bağımsızlık talebi ile Moldova’dan ayrılmış olan, Moldova’da kullanılan resmi dil olan Rumence’nin aksine Rusça konuşulan, bayrakları, para birimleri Moldova’dan farklı olan özerk bir bölge.

Bölgenin nüfusu zaten çok az, bu nedenle şehrin içi sanki terk edilmiş gibi boş. Teknolojileri ve kullandıkları araçlar çok eski. Toplu taşıma için de Moldova’nın içinde de olduğu gibi ucuz bir yol olan Troleybüsleri kullanıyorlar. (fiyatları 2-3 lei civarında, yaklaşık 1 tl)

Biz Transdinyester’in içinde Tiraspol ve Bender denilen şehirleri gezdik. Bölgeye girişte zaten pasaport kontrolü gibi bir kontrolden geçiyorsunuz ve size çıkış yapacağınız saate kadar geçerli olabilecek bilet gibi bir kağıt veriyorlar.

Tiraspol’de şehrin merkezindeki bir pazarı, mandıra gibi bir yeri, birkaç kilise-müze ve parkı ziyaret ettik.

Bender’de ise ancak Bender Kalesi’ni ziyaret edecek kadar vaktimiz vardı. Kalenin girişi yaklaşık 50 lei’ydi, başlarda pahalı gelse de içine girince verdiğim paradan asla pişmanlık duymadım.

Kalenin içerisinde her yeri ziyaret edebiliyorsunuz. Tam ortasındaki boş alanda o dönemi andıran bazı objeler var, onun dışında eski çağlarda kullanılan bazı işkence aletlerinin gayet açıkça sergilendiği bir salon ve içinde Osmanlı askerlerine de ait eşyaların bulunduğu bir müzesi var.

Ayrıca kalenin içindeki hediyelik eşya dükkanının ismi de “Beşiktaş”.

Transdinyester bölgesinde çok ilginç bir şey var mı derseniz yok, ancak bana kalırsa Kişinev’e gelmiş bir kişi 1 gününü buraya ayırabilir. Kişinev’den otobüslerle (dolmuş tarzında küçük araçlar) Tiraspol’e  ulaşım 40 lei civarında ve yaklaşık 2 saat sürüyor. Tiraspol’den Bender’e geçiş de yanlış hatırlamıyorsam 10 lei civarında ve yaklaşık 1 saatti. ( Yukarı da bahsettiğim gibi, kullanılan para birimi farklı ama otobüslerde ödemeyi lei olarak kabul eden şoförler de var.)

Şimdilik Moldova’daki ve EVS’teki ilk haftam ile ilgili aktaracaklarım bu kadar. Ofiste yaptığımız etkinlikler yeni yeni başladı, mesela şu anda 4-5 kişilik küçük bir gruba Türkçe öğretiyoruz. Birkaç gün önce buradaki STK'ların pek çoğunun stand açtığı bir fuar vardı ve o fuarda biz de MilleniuM olarak görevliydik.

Zaman geçtikçe etkinliklerimizin de oturacağını düşünüyorum ayrıca 20-25 Haziran Haziran arasında güzel bir tatilimiz olduğu için o esnada da inşallah Ukrayna ya da Romanya’ya seyahat etmeyi planlıyorum.

Bakalım neler olacak, ben de merakla bekliyorum.:)))

Şu an burada ailemden uzakta ve farklı bir ortamdayken de beni her zaman desteklediğiniz ve ilgiyle takip ettiğiniz için her birinize çok çok çok teşekkür ederim.

Sizi çok seviyorum, Diğer yazılarda görüşmek üzere 😊

Nisanur EL

Bana ulaşmak için;

• INSTAGRAM : https://www.instagram.com/nisanurel/
• MAIL: nisanurel@gmail.com
• LINKEDIN: https://tr.linkedin.com/in/nisanur-el-b0352a126

DİĞER YAZILARIM

• MOLDOVA'YA GİDİYORUM | AVRUPA GÖNÜLLÜ HİZMETİ
• # İTALYA ANILARIM | Nasıl Para Vermeden Yurt Dışına Gidiyorum ?
• #ESTONYA ANILARIM | Nasıl Gittim? / Neler Yaptım ? / Masraflarımı Kim Karşıladı?
• ÜNİVERSİTE OKUNACAK ŞEHİR NASIL SEÇİLİR? | HANGİ ŞEHİRDE OKUNMAZ?

AGH BİLGİ YAZISI: http://genctur.com.tr/featured_slide/avrupa-gonullu-hizmeti/